Σήμερα έχουμε χρέος να τιμήσουμε τα θύματα και τους ήρωες της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Τους γενναίους πολεμιστές, που δεν δίστασαν να δώσουν την άνιση μάχη, για να υπερασπιστούν την Κυπριακή Δημοκρατία από τις ορδές των τούρκων εισβολέων.
Τιμούμε τους ηρωικούς εγκλωβισμένους μας, μοιραζόμαστε το δράμα των συγγενών των αγνοουμένων μας και των χιλιάδων αμάχων που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια και τις περιουσίες τους και στεκόμαστε συμπαραστάτες στους πρόσφυγες μας.
47 χρόνια μετά, οι πληγές του δίδυμου εγκλήματος παραμένουν ανοιχτές και επώδυνες και βρίσκουν, δυστυχώς, το Κυπριακό σε μία πορεία διολίσθησης προς τις τουρκικές θέσεις με την ανοχή του διεθνούς παράγοντα.
47 χρόνια μετά, επιχειρείται απενεχοποίηση της Τουρκίας η οποία κλιμακώνει με κάθε τρόπο την επιθετικότητα, την επεκτατικότητα και την προκλητικότητα της.
Η υποκρισία της διεθνούς κοινότητας αλλά και η αποτυχημένη πολιτική των υποχωρήσεων, δεν επέτρεψαν την άσκηση σοβαρής πίεσης στην Τουρκία, για να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο. Αντίθετα, την έχουν αποθρασύνει.
Οι επικείμενες εξαγγελίες του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν κατά την παράνομη του επίσκεψη, τα προκλητικά πανηγύρια και τα νέα τετελεσμένα που επιχειρούν οι Τούρκοι στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, δεν προσβάλλουν και δεν πληγώνουν μόνο εμάς τους Ελληνοκυπρίους. Προσβάλουν τον ανθρώπινο πολιτισμό, προσβάλλουν τον ΟΗΕ που με την πολιτική των ίσων αποστάσεων, συνεχίζει να ενθαρρύνει τον θύτη και να καταδικάζει το θύμα και ταπεινώνει τις χαλαρές λεκτικές παραινέσεις της Ε.Ε. προς την Τουρκία.
47 χρόνια μετά, κάποιοι επιχειρούν να εξισώσουν το θύτη με το θύμα και να «ξεχνούν» ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής και όχι μια δικοινοτική διαφορά.
Το Δημοκρατικό Κόμμα «Δεν Ξεχνά», δεν συμφιλιώνεται με την κατοχή και τονίζει ότι δεν αποδέχεται ούτε τη λύση δύο κρατών, ούτε λύση με κυριαρχική ισότητα, που παραπέμπει σε συνομοσπονδία.
Η Τουρκική εγκληματικότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με κυρώσεις και μόνο εάν όλοι εμείς, ενωμένοι προασπιζόμαστε την Κυπριακή Δημοκρατία και διεκδικούμε αποφασιστικά τα εθνικά μας δίκαια.
Η αγωνία μας για το αύριο, είναι ασίγαστη και η φλόγα του αγώνα για απελευθέρωση, άσβεστη.
