Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου στην γενέτειρα του για το μνημόσυνο των γονέων του

Στη γενέτειρα τού Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου, Τάλα Πάφου, και στον μεγαλοπρεπή Ναό τής του Χριστού Γεννήσεως, που ανήγειρε εκ βάθρων ο Μακαριώτατος, έλαβε χώρα την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου λαμπρό Συλλείτουργο, προεξάρχοντος τού Καθηγουμένου τής Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα και Πρωτοσυγκέλλου τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτου Ιωάννου, με αφορμή το ιερό μνημόσυνο τής αειμνήστου μητρός τού Μακαριωτάτου Θέκλας.

Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας τής Κύπρου παρέστη στο Ιερό Βήμα συμπροσευχόμενος και κήρυξε κατά την ώρα τού Κοινωνικού τον θείο λόγο.

Στο κήρυγμά του ο Μακαριώτατος τόνισε ότι η απάρνηση τού εαυτού μας, σύμφωνα με το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, αφορά την «οἰκοῦσαν ἐν ἡμῖν ἁμαρτίαν» (Ρωμ. ζ΄, 20), που φθείρει τον άνθρωπο. Δηλαδή απαρνούμαστε τον «παλαιό» εαυτό μας «σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» (Γαλ. ε, 24). Αυτό απαιτεί ένα ισόβιο αγώνα που πραγματοποιεί ο πιστός ενισχυόμενος από την Χάρη του Θεού.

Ακόμη, ο Μακαριώτατος τόνισε ότι η φράση «ἀράτω τὸν σταυρόν αὐτοῦ» σημαίνει ότι υπάρχει ένας προσωπικός σταυρός για κάθε άνθρωπο, που καλείται να τον «άρει», να τον σηκώσει. Το βάρος τού σταυρού δεν εξαρτάται από τον σταυρό καθ’ εαυτόν, αλλά από την στάση αυτού, που τον αίρει. Ο ίδιος σταυρός μπορεί για κάποιον που δεν έχει εμπιστοσύνη στον Θεό, να φαίνεται βαρύς και δυσβάστακτος· για όποιον, όμως, πιστεύει στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού, να είναι ελαφρύς ή έστω να τον σηκώνει ευκολότερα.

Το βάρος του σταυρού δηλ. είναι αντιστρόφως ανάλογο με την πίστη μας στην αγάπη του Θεού. Και όπως, όταν τα δύο ξύλα του σταυρού ταυτισθούν, δεν υπάρχει πια σταυρός, έτσι και, όταν η θέλησή μας ταυτισθεί με την θέληση του Θεού, ο σταυρός παύει να υφίσταται».

Επίσης, ο Μακαριώτατος σχολιάζοντας τους στίχους «τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; » (Μαρκ. η΄, 36-37), τόνισε πως «ο Θεός έπλασε εξαρχής τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Αυτού, με απώτερο στόχο ο άνθρωπος να γίνει κατά Χάριν Θεός. Παρόλο που η παρακοή και η αμαρτία τον οδήγησε εκτός του Παραδείσου, εντούτοις ο Θεός έστειλε τον Υιό Του για να ξεκινήσει ο δρόμος της επιστροφής. Ο Κύριος έπαθε και ανέστη για να οδηγήσει τον άνθρωπο στον τελικό προορισμό του, που είναι η Βασιλεία του Θεού. Ο άνθρωπος στις μέρες μας προσπαθεί αντί να έχει μέσα του τον Θεό, αναζητεί μάταια να βρει πληρότητα σε υλικά πράγματα και αξιώματα. Αν είναι εκπαιδευτικός να γίνει διευθυντής, αν είναι υφιστάμενος να γίνει Προϊστάμενος κ.ο.κ. και πάλιν όμως δεν βρίσκει πληρότητα.

Ο Χριστός έκανε το μεγαλύτερο δώρο στον κόσμο, κι αυτό έγινε πάνω στον σταυρό. Γυμνός, χωρίς κανένα ανθρώπινο αξίωμα ή περιουσία. Προσέφερε σε μας τη μεγαλύτερη δωρεά, τη σωτηρία μας. Ό,τι και να πετύχει ο άνθρωπος στην ζωή του, δεν θα βρει την πραγματική ευτυχία μακριά από τον Θεό και τον σταυρό που του δίδεται. Στον σταυρό βρίσκουμε την πηγαία χαρά, αφού μαθαίνουμε να αγαπούμε, επομένως έχουμε τον Θεό μέσα μας. Αυτήν την σταυρική πορεία μάς υπέδειξε πρώτος ο ίδιος ο Θεός. Όλα τα υπόλοιπα υλικά πράγματα θα πρέπει να τα χρησιμοποιούμε προκειμένου να επιβιώσουμε και μόνο».

Πριν την απόλυση, τελέστηκε το μνημόσυνο της μακαριστής μητρός τού Μακαριωτάτου από τον ίδιο και μετά το πέρας τής Θείας Λειτουργίας παρετέθη κέρασμα προς όλους.