Γεννήθηκε στο χωριό Βουνί, της επαρχίας Λεμεσού, το 1940.
Σκοτώθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1956 στη Λεμεσό από ειδικό χωροφύλακα, από τον οποίο προσπάθησε να αποσπάσει το όπλο.
Γονείς : Χαράλαμπος και Δέσποινα Βλάμη
Αδέλφια : Ανθούλα, Δαμιανός, Έλλη, Τερέζα, Τάκης
Ο Ανδρέας Βλάμης τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και φοιτούσε στο Λανίτειο Γυμνάσιο, όταν φονεύθηκε. Ήταν οργανωμένος στις μαθητικές ομάδες της ΕΟΚΑ, από τις οποίες μεταπήδησε στη συνέχεια στις ομάδες κρούσεως.
Από μικρός ο γιος μου”, μαρτυρεί η μητέρα του, “όταν έπαιζε, ζωνόταν ψεύτικα όπλα και πολεμούσε για να διώξει τους Άγγλους από την Κύπρο. Αργότερα, όταν πήγε στο γυμνάσιο, εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΟΚΑ, προσπαθώντας να πετύχει το σκοπό του. Ήμαστε πολύ συνδεδεμένοι οι δυο μας, επειδή από βρέφος έχασε τον πατέρα του. Μου έλεγε όλες τις σκέψεις του και συχνά ανέφερε:
– Δεν ξέρεις, μάνα, τι θα πει πατρίδα, δεν μπορείς να ξέρεις”
“Την 4:45μ.μ. ώραν της σήμερον, 20 Νοεμβρίου 1956, ειδικός χωροφύλαξ επί καθήκοντι”, έλεγε το ανακοινωθέν για το θάνατό του, “υπέστη επίθεσιν υπό 16ετούς Έλληνος Κυπρίου νέου, ο οποίος τον ήρπασεν από τον λαιμόν και απεπειράθη να κλέψει το ρεβόλβερ του. Κατά την επακολουθήσασαν πάλην ο χωροφύλαξ ανέσυρε το ρεβόλβερ του και επυροβόλησε τον νέον, ο οποίος και απέθανε”
Κατά την κηδεία του, Άγγλοι στρατιώτες προσπάθησαν να εμποδίσουν τις πατριωτικές εκδηλώσεις του πλήθους, καθώς και των συμμαθητών και καθηγητών του. Για να μπορέσουν να τις αντιμετωπίσουν ζήτησαν ενισχύσεις. Μερικοί φίλοι του, όμως, παιδιά της ΕΟΚΑ, ανατίναξαν με βόμβες το γεφύρι απ’ όπου θα περνούσαν και οι ενισχύσεις δεν μπόρεσαν να φθάσουν..
