Σαν σήμερα πέφτουν ηρωικά μαχόμενοι οι αγωνιστές της ελευθερίας Κκέλης Χρίστος και Στυλιανού Μιλτιάδης

Κκέλης Χρίστος

Γεννήθηκε στο χωριό Κισσόνεργα, της επαρχίας Πάφου, στις 17 Οκτωβρίου 1934.

Γονείς : Μιλτιάδης και Άννα Κκέλη

Αδέλφια : Γεώργιος, Ιωάννης, Κώστας, Αντώνιος, Μαρία, Ελένη, Δέσποινα

Ο Χρίστος Κκέλης φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Κισσόνεργας και εργαζόταν ως υπάλληλος σε κατάστημα υλικών οικοδομής στην Πάφο. Ήταν πολύ θαρραλέος και συνετός. Εντάχθηκε στον αγώνα το 1955 και υπήρξε δεσπόζουσα μορφή στην επαρχία Πάφου. Ανέλαβε, ως βοηθός του τομεάρχη Πάφου, τη φύλαξη του οπλισμού του τομέα, καθώς επίσης και την οργάνωση των ομάδων όλων των χωριών της χαμηλής περιοχής της επαρχίας Πάφου, εκτός από τη Χλώρακα. Επί κεφαλής των ομάδων αυτών ανέπτυξε αξιόλογη δράση, όπως ήταν η συλλογή όπλων και σφαιρών από ιδιώτες στο χωριό του, η κατασκευή ναρκών και χειροβομβίδων σε μεγάλες ποσότητες και οι επιθέσεις εναντίον των Άγγλων.

Στις 17 Νοεμβρίου 1955 ανατίναξε με νάρκη στρατιωτικό λαντ-ρόβερ και στις 26 Νοεμβρίου 1955 έριξε την πρώτη βόμβα στο χωριό του με αποτέλεσμα το θάνατο του πρώτου Βρετανού στρατιώτη στον τομέα. Στις 29 Νοεμβρίου 1955 και στις 8 Ιανουαρίου 1956 διηύθυνε ενέδρες εναντίον των Άγγλων στην Κισσόνεργα. Ηγήθηκε επίθεσης με όλμο εναντίον του στρατιωτικού καταυλισμού Μα, μεταξύ Κισσόνεργας και Πέγειας, στις 15 Δεκεμβρίου 1956 και στις 20 Ιανουαρίου 1957 έπληξε με τρία βλήματα όλμου το στρατόπεδο Στρουμπίου. Έκαμε επίσης επίθεση εναντίον του συνταγματάρχη Μακμίλλαν, έστησε ενέδρα και ακολούθως επιτέθηκε με όπλα εναντίον του ανακριτή Γουίντενσον. Μεγάλες ήταν οι απώλειες που είχε ο αγγλικός στρατός και από τις ηλεκτρικές βόμβες-παγίδες τις οποίες τοποθετούσε σε δένδρα και πυροδοτούσε από κάποια απόσταση, αποφεύγοντας τον κίνδυνο σύλληψής του. Λόγω της μεγάλης δράσης στην περιοχή οι στρατιωτικές αρχές δημιούργησαν στρατιωτικό φυλάκιο μέσα στο χωριό του και επέβαλαν νυκτερινό κατ’ οίκον περιορισμό.

Ο Χρίστος Κκέλης χρησιμοποιώντας ωρολογιακή νάρκη κατόρθωσε να πλήξει τους στρατιώτες στο κέντρο του χωριού κατά τη νυκτερινή τους σύναξη, υποχρεώνοντάς τους να διαλύσουν τον περιορισμό. Για να αποφύγει τη σύλληψη δεν κοιμόταν στο σπίτι του και πολλές φορές έμενε με τους αντάρτες στα καταφύγιά τους.

Όπως ηρωική υπήρξε η δράση του , ηρωικός ήταν και ο θάνατός του. Τέσσερις μέρες μετά το θάνατο του Αυξεντίου, πήγε στην τοποθεσία ” Άπη” μαζί με το συναγωνιστή του Μιλτιάδη Στυλιανού και, κατόπιν προδοσίας, βρέθηκαν περικυκλωμένοι από Άγγλους στρατιώτες που τους συνόδευαν προδότες. Οι δυο αγωνιστές μπήκαν σε μικρό δωμάτιο, το οποίο στέγαζε αντλία νερού, για να αποφύγουν τα πυρά των εχθρών και έδωσαν μάχη πυροβολώντας συνεχώς εναντίον τους. Τελικά βλήθηκαν με χειροβομβίδες οι οποίες ρίφθηκαν στη χωματένια στέγη που στέγαζε το καταφύγιό τους και έπεσαν στο πεδίο της τιμής ένδοξοι και αθάνατοι.

Στυλιανού Μιλτιάδης

Γεννήθηκε στο χωριό Τάλα, της επαρχίας Πάφου, στις 16 Ιουνίου 1937.

Γονείς : Στυλιανός Λεωνίδα και Μελπομένη Στυλιανού

Αδέλφια : Παναγιώτης, Ανδρούλα, Μαρούλα, Στέφανος, Ελένη και Ευφροσύνη

Ο Μιλτιάδης Στυλιανού τελείωσε το δημοτικό σχολείο Τάλας. Το 1955 ήταν μαθητής στην Ε΄ τάξη του Κολεγίου Πάφου, όταν εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και ανέλαβε την ομάδα του χωριού του. Συνεργαζόταν στενά με τον ήρωα Χρίστο Κκέλη, ο οποίος είχε άμεση επαφή με τον τομεάρχη Πάφου. Έλαβε μέρος σε πολλές ενέδρες μεταξύ Κτήματος – Πέγειας. Βοήθησε στη συλλογή των ιδιωτικών όπλων στην Κισσόνεργα. Μετέφερε όπλα και εκρηκτικές ύλες από και εις τα χωριά Τάλα, Χλώρακα, Θελέτρα και Μεσόγη. Φιλοξενούσε και έκρυβε στο πατρικό του σπίτι αντάρτες και τους τροφοδοτούσε στα κρησφύγετά τους από το 1956 μέχρι την ημέρα που έπεσε μαχόμενος. Στο περιβόλι του πατέρα του, στην τοποθεσία Άπη, διατηρούσε ιδιαίτερο καταφύγιο για τον αρχηγό της ομάδας Χρίστο Κκέλη.

Πήρε μέρος σε πολλές ενέδρες και επιθέσεις εναντίον των Άγγλων, όπως στην ενέδρα εναντίον του ανώτερου στρατιωτικού Μακμίλλαν και σε άλλες που έγιναν στην Κισσόνεργα, μια το 1956 και τρεις το 1957. Πήρε επίσης μέρος στη ρίψη βομβών στο Κτήμα.

Στις 7 Μαρτίου 1957 Άγγλοι στρατιώτες, με τη βοήθεια πληρωμένων προδοτών, έστησαν ενέδρα – παγίδα εναντίον των αγωνιστών Χρίστου Κκέλη και Μιλτιάδη Στυλιανού. Οι προδότες ξεγέλασαν συναγωνιστές του Χρίστου και του Μιλτιάδη, παρουσιαζόμενοι ως αντάρτες που διέφυγαν από τη μάχη του Μαχαιρά. Οι δυο αγωνιστές, επειδή υποψιάζονταν προδοσία, πήγαν να τους συναντήσουν στο περιβόλι του Στυλιανού, μεταξύ Τάλας και Κισσόνεργας, οπλισμένοι. Έδωσαν πολύωρη μάχη εναντίον των προδοτών, που ήταν καλά ταμπουρωμένοι σε άδεια τσιμεντένια δεξαμενή και κατόρθωσαν να πληγώσουν έναν από αυτούς. Τότε επενέβησαν Άγγλοι στρατιώτες που, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, παραμόνευαν κρυμμένοι στις γύρω χαρουπιές. Περικύκλωσαν τους δυο αγωνιστές σ’ ένα πλινθόκτιστο σπιτάκι και τους ανατίναξαν.

Το έργο του Μιλτιάδη συνέχισε επάξια η οικογένειά του. Ο αδελφός του Παναγιώτης ανέλαβε την τροφοδοσία της ανταρτικής ομάδας της περιοχής τους μέχρι τη σύλληψή του τον επόμενο χρόνο. Την ίδια μέρα με τον Παναγιώτη συνελήφθη και ο πατέρας του Στυλιανός, που κακοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε δεν μπόρεσε ποτέ πια να ξαναεργαστεί στα κτήματά του.

Τιμώντας οι συγχωριανοί τη θυσία του ήρωα και την προσφορά της οικογένειας στον απελευθερωτικό μας αγώνα, ανέλαβαν ομαδικά την καλλιέργεια των κτημάτων τους.