Η Δήμαρχος Λευκονοίκου ανοίγει την καρδιά της και μιλά με πάθος για το Λευκόνοικο . Πιστεύει ότι ανθρωπίνως είναι δύσκολο να λυθεί το κυπριακό και πως αποτελεί μια υπόθεση με πολλούς σκοπέλους . Όμως πρόσθεσε “Τα αδύνατα παρά ανθρώποις , δυνατά παρά τω Θεώ εστίν“»
Τι σημαίνει για σας το Λευκόνοικο;
Aγάπη, έρωτας μεγάλος πάθος και πόνος ψυχής. Λαχτάρα…
Είναι εφικτή η επιστροφή πώς την βλέπετε . Έχουν περάσει τόσα χρόνια και λένει ότι το κυπριακό έκλεισε. Yπάρχει μια φράση του Ντεκτάς που λέει πως το κυπριακό έκλεισε το 1974 . Για τους πρόσφυγες έχει κλείσει;
Όχι. Οι πρόσφυγες πεθαίνουν με τον πόνο της επιστροφής. Δεν έχει κλείσει ούτε για μας , ούτε για τους μεγαλύτερους οι μεγαλύτεροι λένε τι κρίμα που θα με φάει το ξένο χώμα . Θέλουν να ταφούν στον Λευκόνοικο. Στο χώμα μας στα κοιμητήρια μας, στους τάφους των προγόνων μας, στα σχολεία μας στις γειτονιές μας στα χρώματα και τα αρώματα. Εκεί μεγ αλώσαμε , εκεί είναι οι ρίζες μας , εκεί είναι οι μνήμες μας. Μπορεί να μαςτα πήραν όλα αλλά τις μνήμες δεν μας τις πήραν. Αυτές είναι στον ύπνο και στον ξύπνιο μας. Με αυτές ξεχνούμε και με αυτές κοιμούμαστε το βράδυ. Όσους φίλους και να κάναμε οι φίλοι του Λευκονίκου είναι οι πραγματικοί φίλοι. Όσους γείτονες και να έχουμε οι γείτονες μας είναι οι γείτονες του Λευκονοίκου. Βεβαίως είναι εφικτή η επιστροφή. Εγώ πιστεύω και στον Θεό και πιστεύω ότι ο Θεός είναι Θεός δικαιοσύνης. Και ως Θεός δικαιοσύνης θα κάνει το θαύμα του. Ως τώρα μιλούνε οι δυνατοί της γής, ο Θεός δεν μίλησε ακόμα. Και αν οι άνθρωποι έχουμε τα σχέδια μας και κάνουμε σχέδια πόσο μάλλον ο Θεός. Ο Θεός έχει τα σχέδια του ξέρει την ώρα και όταν έρθει η ώρα θα μας βοηθήσει. Εγώ πιστεύω ότι ανθρωπίνως είναι δύσκολο να λυθεί το κυπριακό.Είναι μια υπόθεση με πολλούς σκοπέλους. Όμως “Τα αδύνατα παρά ανθρώποις , δυνατά παρά τω Θεώ εστίν “»
Όταν έρθει η ώρα η κατάλληλη ώρα θα είναι πολύ εύκολο. Άλλωστε έχουν μιλήσει πάρα πολλοί. Άγιοι άνθρωποι του Θεού.
Ο προσφυγικός κόσμος είναι διαμελισμένος και αυτό είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα , ανοικτή πληγή …
Όντως το μέγιστο πρόβλημα των προσφύγων είναι ότι είναι διαμελισμένοι. Μόνοι μας είμαστε μια μεγάλη γροθιά , μια μεγάλη δύναμη αλλά δυστυχώς υπάρχουν τα κόμματα,είμαστε όλοι στα διάφορα κόμματα. Δυστυχώς μας σκόρπισαν και διέλυσαν το κοινωνικό ιστό της κάθε κοινότητας , και των πόλεων μας. Μήπως αυτός ήταν ο στόχος ;Ήταν ο στόχος για να ξεχάσουμε ήταν ο στόχος για να μην είμαστε όλοι μαζί και είμαστε ομάδα πίεσης ; Όμως, δυστυχώς δεν ακούγεται η φωνή του προσφυγικού κόσμου, κανείς δεν μας λαμβάνει υπόψη και δυστυχώς ο μακαρίτης ο Γαλανός έφυγε που ήταν φωνή των προσφύγων. Δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος σαν τον Αλέξη Γαλανό. Ήταν ο σημαιοφόρος των προσφύγων. Με μια βαλίτσα γύρισε όλη την Ευρώπη και όλη την Αμερική. Και μιλούσε για την Αμμόχωστο, για τα κατεχόμενα μας και για την αδικία που έγινε με την σύληση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, για τους αγνοουμένους μας και για την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Πιστεύω ότι ο Αλέξης Γαλανός που ήταν και πρόεδρος μας , εγώ τον πρόλαβα τρία χρόνια πέθανε με αυτό τον καημό. Και όταν βλέπει πως η μόνη μας έννοια στην Κύπρο είναι πως θα αναπτύξουμε τις καυκάλες της υπόλοιπης Κύπρου και δεν μας νοιάζει για τον πρόσφυγα που είναι στους συνοικισμούς και υποφέρει. Δεν μας νοιάζει για τον πρόσφυγα που δεν έχει ένα κομμάτι γης να δώσει στο παιδί του για να κτίσει μέσα. Ένα κομμάτι γης να δώσει στο παιδί του και να κάνει μια δουλειά που το παιδί του δεν μπορεί να επιβιώσει. Ακούω πολλούς που μου λένε ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και δεν μπορούν να επιβιώσουν γιατί είναι ακριβά όλα.
Ο πρόσφυγας είναι σήμερα στην χειρίστη περίπτωση μετά το 1974. Περάσαμε την οικονομική κρίση και τώρα ήρθε η κρίση της πανδημίας. Ποιοι την πληρώνουν οι πιο αδύναμοι και οι πιο αδύναμοι δεν έχουν που να κλείνουν την κεφαλή τους. Εμείς είμαστε νεόπτωχοι. Εμείς είχαμε οι πιο πολλοί, μεγάλες περιουσίες, σπίτια. Οι γονείς μας και οι πρόγονοι μας δούλεψαν και μας άφησαν πάρα πολλά για να μπορούμε να επιβιώνουμε και να ζούμε καλά και εμείς και τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Σήμερα εμείς που σπουδάσαμε που μορφωθήκαμε και κάποιοι που κάναν δικές τους δουλειές περνούν καλά. Ζουν αξιοπρεπώς. Οι άλλοι όμως βλέπουν τις περιουσίες τους να ανεβαίνουν να ανεβαίνουν και είναι περιουσίες σε βάρος των προσφύγων. Που είναι η προσφυγική πολιτική.
Το περιουσιακό πιστεύεται ότι είναι συστατικό για τη λύση του κυπριακού ;
Nαι . Βέβαια για μένα και για όλους μας πρώτα είναι το συναισθηματικό κομμάτι. Είναι η ψυχή μας που λαχταρά να πάει πίσω. Όσο ζούμε απ’ εδώ είμαστε ξένοι. Δεν πρόκειται να ριζώσουμε.
Ένα μήνυμα για την προσπάθεια που κάναμε από αυτή την ιστοσελίδα για το προσφυγικό;
Ήταν κάτι που χρειαζόταν. Σας συγχαίρω γιατί κάνατε αυτό το βήμα. Θα είναι χαρά για όλους τους προσφυγικούς Δήμους και για όλες τις προσφυγικές κοινότητες . Εμείς ως προσφυγικοί Δήμοι και αν ακουγόμαστε κάπως οι προσφυγικές κοινότητες δεν ακούγονται καθόλου. Και αυτό είναι ένα βήμα για να ακουστούν οι πρόσφυγες και τα προβλήματα των προσφύγων. Νάσαι καλά .Καλή επιτυχία…Ο Άγιος Μάμας της Μόρφου να σας βοηθήσει.
