Με την προσήκουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα και ιεροπρέπεια τελέσθηκε η ιερά μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του ιαματικού και θαυματουργού, η οποία τιμάται όλως ιδιαιτέρως και στην εορτάζουσα ομώνυμη γυναικεία ιερά Μονή στον Αχερά.
Το πρωί του Σαββάτου, 27 Ιουλίου 2024, τελέστηκε αρχιερατικό συλλείτουργο προϊσταμένου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου, συλλειτουργούντων του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Νιέρι κ. Παναρέτου, εκ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, των Πανοσιολογιωτάτων Αρχιμανδριτών Αγαθονίκου Κυκκώτη, Εφόρου της Μονής Κύκκου, Διονυσίου Κοπτίδη, Πρωτοσυγκέλου της Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής, και Βαρνάβα Κουσιάππα, Εφημερίου της πανηγυρίζουσας Μονής, των Πρωτοπρεσβυτέρων Θεοδώρου Στυλιανού, Νικολάου Δούμα, Ανδρέου Σολωμού και Μάριου Νεοφύτου, και των Ιεροδιακόνων Μιχαήλ Νικολάου, Ραφαήλ Μισιαούλη και Βλάσιου Κυκκώτη.
Ο Μακαριώτατος, κηρύττοντας τον θείο λόγο, αναφέρθηκε στο πρόσωπο του εορταζόμενου Αγίου, στους αγώνες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε τα δύσκολα χρόνια της ακμής της ειδωλολατρίας.
«Ο Άγιος Παντελεήμων, που τιμάμε σήμερα τη μνήμη του, ήταν, ως γνωστόν, ιατρός. Θεράπευε τους αρρώστους γι’ αυτό και τον αποκαλούμε στο Απολυτίκιό του ιαματικό».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ανέφερε «ο Άγιος Παντελεήμονας επέλεξε την πίστη στον Χριστό και την αφοσίωσή του στο δρόμο του Ευαγγελίου. Επέλεξε μια ζωή δύσβατη, και η επιλογή που έκανε ήταν ο Χριστός.
Αυτή του η πίστη είλκυσε και τον πατέρα του, που μέχρι τότε ήταν ειδωλολάτρης, αλλά και πολλούς από όσους παρίσταντο στο μαρτύριό του, με τη σταθερότητα της ομολογίας του και με τα θαύματά του, ώστε να αξιωθεί, πριν ακόμη να μαρτυρήσει, της αναγνωρίσεως του Θεού, που ακούσθηκε η φωνή του Θεού από τον ουρανό και μετονομάσθηκε από Παντολέοντα σε Παντελεήμονα.
Ο Άγιος Παντελεήμονας ήταν πλήρης της χάριτος του Θεού και αυτή του η πληρότητα τον κατέστησε ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ώστε να μη διστάσει να ομολογήσει και διά του αίματός του τον Χριστό. Γι’ αυτό και αξιώθηκε να λάβει τον αμαράντινο της δόξης στέφανο και να τιμάται διαχρονικά από τους πιστούς», κατέληξε.
Πρίν την απόλυση παρετέθησαν τα κόλλυβα του εορταζόμενου Αγίου, όπου ανεγνώσθη η σχετική ευχή ενώ τα κόλλυβα μοιράστηκαν σε όλους πρός ευλογία.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε λιτανεία της Ιεράς Εικόνος και του ιερού λειψάνου του Αγίου πέριξ της Μονής.
