Με μεγάλη ικανοποίηση χαιρετίζουμε την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου που συνδιοργανώνουν η Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου και η Θεολογική Σχολή της Εκκλησίας μας, με θέμα: «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ: ΟΚΤΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ».
Στη μακρά ιστορική της διαδρομή, η Μονή του Αγίου Νεοφύτου άφησε βαθιά τυπωμένη τη σφραγίδα της στον πνευματικό χάρτη της νήσου μας, συνεχίζοντας την πνευματική παράδοση του ιδρυτού και προστάτου της, του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Νεοφύτου του Εγκλείστου. Έχοντας επίγνωση της βαριάς αυτής κληρονομιάς που κουβαλούμε στους ώμους μας, δεν μπορούμε παρά να μοιραστούμε μαζί με όλους σας τη μεγάλη συγκίνηση που μας διακατέχει για το γεγονός ότι κατά την ιστορική τούτη επέτειο των οκτακοσίων ετών από την κοίμηση του Αγίου μας, ευρίσκεται στο θρόνο του Αποστόλου Βαρνάβα, χάρις εις το έλεος του Θεού ένας Εγκλειστριώτης, ο οποίος συνεχίζει με εκκλησιαστική και μοναστική επίγνωση την αποστολή που Εκείνος εχάραξε, και αγωνίζεται να τιμήσει επάξια τον μεγάλο αυτόν Πατέρα και Διδάσκαλο της Εκκλησίας μας.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και σε ένα ιστορικό γεγονός σχετικά με την Μονή της μετανοίας μας. Το έτος 1631 ο ηγούμενος Λεόντιος Α΄, με τη συμβολή και την ένθερμη υποστήριξη του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χριστοδούλου, εξασφάλισε προς όφελος της Μονής Σιγίλλιον από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλο τον Λούκαρι και την περί αυτόν Ιερά Σύνοδο. Το εν λόγω Πατριαρχικό Σιγίλλιο, επιβεβαίωνε την προηγούμενη απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας Κύπρου του 1611, η οποία, και με τη σύμφωνη γνώμη και του επισκόπου Πάφου Λεοντίου, αναγνώριζε τη Μονή της Αγίας Εγκλείστρας, ως ανεξάρτητη.
Η Πατριαρχική Σύνοδος εξέδωσε το Σιγίλλιο, καθιστώντας τη Μονή Σταυροπηγιακή και επαναφέροντάς την από τον ιδιόρρυθμο στον κοινοβιακό τρόπο ζωής. Ένα άλλο στοιχείο του Σιγιλλίου -άγνωστο στους πολλούς- είναι ότι πέραν των πιο πάνω, παραχωρείται στον καθηγούμενο Λεόντιο το προνόμιο της πρωτοκαθεδρίας έναντι των άλλων Ηγουμένων της νήσου, και επιπλέον, το δικαίωμα να ελέγχει όσα συμβαίνουν στα άλλα μοναστήρια. Αυτό βέβαια το προνόμιο, ουδέποτε το άσκησε οιοσδήποτε Ηγούμενος της Μονής μας. Επιτρέψετέ μου να ερμηνεύσω αυτή τη στάση όχι ως αδυναμία των Ηγουμένων της Μονής, εξαιτίας ιστορικών και άλλων συγκυριών, αλλά ως οφειλόμενη κυρίως στο πνεύμα της αγάπης και του σεβασμού προς τα πρόσωπα των Ηγουμένων των αδελφών Μονών της Κύπρου και, ιδιαίτερα στο πνεύμα του Αγίου Νεοφύτου, το οποίο προκρίνει την ταπείνωση έναντι της εγωιστικής τάσης, τη μοναστική άσκηση έναντι της τρυφής, την αφάνεια έναντι της προβολής.
Θα θέλαμε με χαρά να Σας αναφέρουμε ότι κατά την ιστορική πορεία της Μονής δοκιμάσαμε και δοκιμάζουμε πνευματικές ανατάσεις και συγκινήσεις από επιτεύγματα των Αδελφών μας. Αλλά δεν διστάζουμε να πούμε ότι δοκιμάσαμε και θλίψεις από πτώσεις Μοναχών. Ωστόσο, ο Κύριος «ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων ἐστί, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ μετανοῶν ἐπὶ ταῖς κακίαις» ( Ἰωήλ.2,13), δια τούτο και επιδεικνύει σε όλους το έλεός του.
Με αυτό το πνεύμα χαιρετίζουμε σήμερα την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου. Συγχαίρουμε τους διοργανωτές αυτού, ήτοι τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Χύτρων κ. Λεόντιο και τους Αδελφούς αυτού, τον Διευθυντή της Θεολογικής Σχολής της Εκκλησίας Κύπρου Πρωτοπρεσβύτερο Κυπριανό Κουντούρη μαζί με τους συνεργάτες του, και τέλος όλους τους διακεκριμένους εισηγητές, που διανθίζουν και εμπλουτίζουν τις γνώσεις όλων μας, δια μέσου των επιστημονικών εισηγήσεων τις οποίες θα έχουμε τη χαρά να ακούσουμε και να μελετήσουμε.
