Στην Κύπρο του 2021 ελάχιστοι σήμερα μιλούν για πολιτικές ιδεολογίες. Ακόμη και οι λεγόμενοι αριστεροί που κυβέρνησαν δεν φαίνεται πια να προβάλλουν ιδεολογικά θέματα. Προβάλλουν την “αδικία”, τον “κατατρεγμό” των αδυνάτων, τα κοινωνικά επιδόματα, κ.ά. Οι αναφορές στην Ιδεολογία φαίνεται να πηγαίνουν στο παρασκήνιο.
Όμως οι πολιτικές ιδεολογίες είναι πάντα παρούσες και παίζουν τον δικό τους καθοριστικό ρόλο. Το πώς αλλάζουν οι άνθρωποι ιδεολογία είναι άλλωστε απολύτως καθοριστικό προκειμένου να υπάρξουν αλλαγές στην συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και κατά συνέπεια αλλαγές στο πολιτικό φάσμα.
… «Τώρα μετροφυλλούμε βιβλία, γράφουμε ποιήματα για εφημερίδες, μοιράζουμε με την ίδια απερισκεψία το σκοτάδι και το φως, ύστερα ολοένα αλλάζουμε σπίτια, ιδεολογίες, γυναίκα, πατρίδα…»!!!
-Δώρος Λοϊζου-
-Και τι να είναι άραγε αυτό το αέναο φώς που όλοι περιμένουν αλλά κανείς δεν κάνει το κόπο να το κυνηγήσει;
-Και τι να είναι άραγε η πολυπόθητη λευτεριά χωρίς σεβασμό στους ήρωες που δολοφονήθηκαν “τυχαία” για αυτήν;
Πώς λοιπόν αλλάζουν Ιδεολογία οι πολίτες μιας χώρας;
Ασφαλώς αλλαγές της Ιδεολογίας σε προσωπικό επίπεδο σημαίνει συνήθως μια πορεία μέσα από διαβάσματα, από σχέσεις ή και “κρίσεις” στην προσωπικότητα , εργασιακή και κοινωνική ζωή αν είσαι σκεπτόμενος άνθρωπος και έχεις αναπτύξει κριτική σκέψη .
Όμως σε επίπεδο κοινωνίας οι πολίτες φαίνεται να είναι πιο έτοιμοι να αλλάξουν όταν υπάρχουν συνθήκες κρίσης. Οι κρίσεις, οικονομικές και κοινωνικές, είναι ένας παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει και να αλλάξει την ιδεολογία των πολιτών.
Μια ελάχιστη ματιά στην πρόσφατη αλλά και την παλαιότερη Ιστορία εύκολα πιστοποιεί τη θέση ότι οι κοινωνικές – οικονομικές κρίσεις κάνουν τους ανθρώπους να αλλάζουν ή έστω να γίνονται εύπιστοι στην αλλαγή Ιδεολογίας.
Τα περισσότερα κινήματα αποτινάσουν τη κομματική τους ιδεολογία με ευκολία στο βωμό της πρόσκαιρης πελατειακής σχέσης για την ‘’αγορά ‘’ ψήφων έχοντας ως όπλο του πολλά χρόνια διακυβερνήσεων τις περισσότερες φορές έτσι και μεγάλο μερίδιο στη πίτα της εξασφάλισης.
Είναι απολύτως αναμενόμενο σε συνθήκες κρίσης να υπάρχουν και νέες προτάσεις στους πολίτες ως πορείες διεξόδου. Τα λεγόμενα νέα κύματα , με νέα μυαλά που ως σύνθημα έχουν ως επι τω πλείστων την αλλαγή που όλοι έχουν ανάγκη .
Δυστυχώς όμως είναι δύσκολο να πείσεις όταν δεν έχει πίσω σου μια ιστορική αναδρομή και μια ιδεολογική ταυτότητα , όταν σε αντιπαραβολή υπάρχουν κινήματα με ιστορική πορεία από αγώνες για το λαό τα οποία με συνέπεια βρίσκονται δίπλα στο πολίτη.
Ίσως όλες αυτές οι αξιόλογες προσωπικότητες να μην χανόντουσαν εάν προσχωρούσαν σε ένα τέτοιο κίνημα που να καλύπτει την ιδεολογική τους ταυτότητα και με συνέπεια να προβάλουν τις θέσεις και τα οράματα τους.
Μέσα σε αυτό το κυκεώνα προτάσεων και προβληματισμών ο πολίτης καλείται να επιλέξει ιδεολογία και ένα κίνημα να την αντιπροσωπεύει.
Τι κάνει όμως ο πολίτης για αυτό τελικά ;
Διαλέγει τους πραγματικούς φορείς της αλλαγής που τόσο έχει ανάγκη ή τελικά επιλέγει αυτούς που θα τον βολέψουν καλύτερα;
Άραγε η μάζα είναι ξύπνια ή έχει αποχαυνωθεί στο καναπέ από τη μασά ;
Ερωτήματα τα οποία με ανησυχούν βαθύτατα τα τελευταία χρόνια αφού βλέπω τη κοινωνία να παρακμάζει και αξίες οπές η αξιοπρέπεια , ισότητα , σεβασμός να εκλείπουν μέρα με τη μέρα.
Κάθε ιδεολογία κουβαλά πίσω της μια κουλτούρα κάτι το οποίο θα έπρεπε να μας καθοδηγεί στη πορεία μας . Ένας άνθρωπος χωρίς ιδεολογία δεν είναι τίποτα παρά ένα υποχείριο στα χέρια του αγοραστή.
Κλείνοντας θέλω να σε παρακινήσω να μελετήσεις και να αποφασίσεις εσύ για την ιδεολογική σου ταυτότητα , ίσως να είναι και η αλλαγή που χρειάζεσαι τελικά και ψάχνεις αλλού να βρεις.
Για να μπορέσουμε να αλλάξουμε το τόπο μας, να τον κάνουμε καλύτερο.
Στέλλα Ανδρέου
Μέλος Κ.Ε Κ.Σ ΕΔΕΚ
