Πανηγυρική Θεία Λειτουργία τελέστηκε ανήμερα τής εορτής τού Αγίου Νικολάου, Επισκόπου Μύρων τού θαυματουργού, στον ομώνυμο ξυλόστεγο (εξ ου και το όνομα «της Στέγης») ιερό ναό, που βρίσκεται εντός του κατασκηνωτικού χώρου τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, έξω από την ορεινή Κακοπετριά.
Η εκκλησία τού Αγίου Νικολάου τής Στέγης βρίσκεται στο βόρειο τμήμα τής κοιλάδας τής Σολέας (Τρόοδος), σε απόσταση δύο περίπου χιλιομέτρων νοτιοδυτικά του χωριού Κακοπετριά. Από το 1985 περιλαμβάνεται, μαζί με εννέα άλλες τοιχογραφημένες βυζαντινές εκκλησίες του Τροόδους, στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Αποτελεί μοναδικό, σωζόμενο στην Κύπρο, παράδειγμα καθολικού βυζαντινής Μονής, η ίδρυση της οποίας τοποθετείται στο πρώτο μισό του 11ου αιώνα. Η μονή αυτή ήκμασε τόσο κατά τη Μέση Βυζαντινή περίοδο όσο και κατά τη Φραγκοκρατία, ενώ κατά το 18ο αιώνα επήλθε η παρακμή, με αποτέλεσμα να διαλυθεί μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Από τότε φαίνεται ότι λειτουργούσε ως ξωκλήσι και ως προσκύνημα, όπως και σήμερα. Εκτός από την εκκλησία, δεν σώζονται άλλα κτήρια του μοναστηριού.
Είναι διακοσμημένη εσωτερικά με τοιχογραφίες που τοποθετούνται χρονολογικά σε διάφορες περιόδους. Αυτός ο κατάγραφος ναός έχει χαρακτηριστεί, δικαίως, ως ένα μουσείο της βυζαντινής ζωγραφικής. Οι αρχαιότερες τοιχογραφίες χρονολογούνται στον 11ο αιώνα και είναι οι σημαντικότερες της εποχής αυτής που σώζονται στο νησί. Περιλαμβάνουν σκηνές του Δωδεκαόρτου, την Έγερση του Λαζάρου, την Κοίμηση της Παναγίας, μεμονωμένες μορφές, κ.ά.
Η ορθρινή ακολουθία καθώς και η Θεία Λειτουργία τελέστηκε προεξάρχοντος τού Αρχιμανδρίτου τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής π. Τριφυλλίου Ονησιφόρου, με τη συμμετοχή τού εφημέριου τής κοινότητας Κακοπετριάς π. Χρίστου Μιχαήλ και τού διακόνου τού Μακαριωτάτου π. Μιχαήλ Νικολάου. Το αναλόγιο κόσμησαν οι δεινοί περί τα μουσικά θεολόγοι τού Γραφείου Θρησκευτικής Διαφωτίσεως τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Το εκκλησίασμα αποτελούσαν κυρίως οι κάτοικοι τής κοινότητας Κακοπετριάς και των γύρω κοινοτήτων.
Τη διακονία τού θείου λόγου ανέλαβε ο προεξάρχων Αρχιμανδρίτης, ο οποίος αναφέρθηκε στις αρετές που κοσμούσαν τον εορταζόμενο άγιο Νικόλαο, και που αποτελούν, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, καρπούς τού Αγίου Πνεύματος.
«Κανών πίστεως», της σωστής και ακλόνητης ορθόδοξης πίστης, που δεν ερμηνεύεται απλώς ως αποδοχή των δογμάτων τής Εκκλησίας, αλλά εμπιστοσύνη στην πρόνοια και αγάπη τού Θεού, και που πολλές φορές υπερβαίνει τη λογική και φαίνεται ότι συγκρούεται μαζί της. Η πίστη κινείται στην τροχιά τής «Θεο-λογικής» και δεν περιορίζεται στα στεγανά τής ανθρωποκεντρικής λογικής.
«Εικών πραότητος», που αποτελεί δείγμα εσωτερικής ισορροπίας. Κατάσταση που σπανίζει στις μέρες μας, που ζούμε συνεχώς σε μία εσωτερική σύγχυση και ανασφάλεια και η πραότητα θεωρείται αδυναμία. Αντιθέτως, ο πράος άνθρωπος είναι δυνατός και εμπνέει τους άλλους να τον μιμηθούν, ώστε να αποφεύγουν τη βία και τον θυμό. Για αυτό, εξάλλου, ο ίδιος ο Χριστός, μακαρίζει τους πραείς «ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσιν τὴν γῆν!»
«Εγκρατείας διδάσκαλος», που ανεβάζει τον άνθρωπο πάνω από τα υλικά, φθαρτά και εφήμερα. Ο φιλόσοφος Πλάτων παρουσιάζει την εικόνα τού άρματος, ταυτίζοντάς την ως την ύπαρξή μας. Ίπποι τού άρματος είναι τα πάθη, ένστικτα και επιθυμίες μας. Ηνίοχος είναι ο «ηγεμών νους», το «νοερόν» κατά τους πατέρες μας. Ο ηνίοχος, λοιπόν, πρέπει να κατευθύνει τους ίππους στη σωστή πορεία, κι όχι οι ίπποι να οδηγούν τον ηνίοχο όπου θέλουν. Μας λέει παραστατικά ο άγιος Χρυσόστομος «μόνος ἐλεύθερος, μόνος ἄρχων καὶ τῶν βασιλέων βασιλικώτερος ὁ τῶν παθῶν ἀπηλλαγμένος»!
Μιμούμενοι τον Άγιο Νικόλαο και ενωμένοι μέσα στην Εκκλησία, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα γίνουμε μέτοχοι των καρπών τού Αγίου Πνεύματος, όπως κατάφερε κι ο ίδιος ο άγιος!»
Μετά το πέρας, τής Θείας Λειτουργίας, οι εορτάζοντες παρέθεσαν κέρασμα στους παρευρισκομένους και δέχθηκαν τις ευχές όλων.
