Ο Πέτρος Χρίστου Ευσταθίου γεννήθηκε στην Μόρφου το 1944 αλλά ζούσε με την οικογένεια του στον κατεχόμενο Τράχωνα. Τα οστά του βρέθηκαν στην περιοχή Χαμίτ Μάντρες σε ομαδικό τάφο μαζί με δυο άλλους στρατιώτες. Ο Ευσταθίου απήχθει είπε ο Υφυπουργός Ναυτιλίας από Τουρκοκυπρίους οι οποίοι για χρόνια δηλητηριάζονταν από την Άγκυρα με το δηλητήριο του μίσους κατά των Ελληνοκυπρίων, και μεταφέρθηκε στις Χαμίτ Μάνδρες που λειτουργούσαν ως κρεματόριο για τη δολοφονία και την εξαφάνιση Ελληνοκυπρίων.
Εκτελέσθηκε στις Χαμιτ Μάντρες και τάφηκε στην περιοχή. Ο Yφυπουργός Nαυτιλίας Βασίλης Δημητριάδης εκπροσωπώντας την Πολιτεία στην κηδεία υπενθύμισε ότι στις διακοινοτικές ταραχές της περιόδου εκείνης αρκετές συνοικίες της πρωτεύουσας βρέθηκαν στο επίκεντρο των επιθέσεων των Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών.
Με την καθοδήγηση και τον εξοπλισμό που τους παρείχε η Άγκυρα, συμπλήρωσε, επεδίωξαν να εφαρμόσουν τα διχοτομικά τους σχέδια σε βάρος της Κύπρου.
Ο κ. Δημητριάδης ανέφερε πως οι μάχες της τουρκανταρσίας το 1963-64, και της Τηλλυρίας στη συνέχεια, προκάλεσαν δράματα σε πολλές οικογένειες με την απώλεια ζωών αγαπημένων τους. Νέων συνέχισε, που ανέλαβαν με υποτυπώδη εξοπλισμό να προασπίσουν το πάτριο έδαφος από τις τουρκικές επιθέσεις, αλλά και αθώων πολιτών όλων των ηλικιών που έπεσαν θύματα της Τουρκικής βαρβαρότητας, χωρίς να εμπλακούν στις εχθροπραξίες.
Εξάλλου εκ μέρους της οικογένειας επικήδειο λόγο εκφώνησε η αδερφότεκνη του ήρωα Ηράκλεια Ηρακλέους η οποία ανέφερε πως τα οστά του ηρωομάρτυρα μας κρατούν ακόμη μια πονεμένη ιστορία , βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο μαζί με άλλους δύο στρατιώτες κοντά στο κατεχόμενο Τράχωνα το τουρκικό χωριό Χαμίτ Μάντρες.
Στεκόμαστε σήμερα με δέος στον ήρωα θείο μας, στεκόμαστε με προσοχή είπε, για να τιμήσουμε την θυσία του για να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας για την ανιδιοτέλεια της ψυχής του. Με βαθιά συγκίνηση λοιπόν είπε η κ. Ηρακλέους κηδεύουμε σήμερα ένα μέλος της οικογένειας μας και κλείνουμε το γόνι με την πρέπουσα τιμή και τον μεταθανάτιο έπαινο για την θυσία του ανδρός. Ήταν γεννημένος για να μας κάνει εσαί περήφανους, κατέληξε.
