Πώς πρέπει να ψηφίσω, αλλά και ποια μπορεί να είναι η λύση στην απειλή του «αντιδημοκρατικού δημοκρατισμού» που χαρακτηρίζει την προεκλογική περίοδο σήμερα;
Στο Φεστιβάλ Επικίνδυνων Ιδεών στο Σίδνεϊ, ο Stephen Fry (Άγγλος συγγραφέας, ηθοποιός και κωμικός) κήρυξε νεκρή την κοινωνική δημοκρατία από το βόλι του «αντιδημοκρατικού δημοκρατισμού». Προς αποκατάσταση των ισορροπιών σε αυτή τη νέα «εύθραυστη» κοινωνικο-πολιτική εποχή, ο Fry απευθύνει έκκληση σε ολόκληρη την ανθρωπότητα για «καλοσύνη και ευγένεια», υποστηρίζοντας ότι «δεν απειλούμαστε από τις επικίνδυνες ιδέες, αλλά από τις επικίνδυνες πραγματικότητες».
Προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε επικίνδυνες πραγματικότητες σε θέματα εξουσίας, καταπίεσης και ανισότητας, ας αντιληφθούμε ότι η πρόκληση είναι να προκαλέσουμε εαυτούς στο να θέσουμε υπό κριτική αξιολόγηση τις ίδιες μας τις ιδέες (το γεγονός ότι είναι δικές μας δεν συνεπάγεται ότι δεν είναι και επικίνδυνες) προτού (κατά)κρίνουμε τις ιδέες των «Άλλων».
Ας αντιληφθούμε επιτέλους ότι έχουμε δικαίωμα στην άποψή μας, αρκεί να τη διατυπώνουμε με τρόπο ενημερωμένο, πληροφορημένο, και κυρίως δημοκρατικό.
Ας μελετήσουμε λοιπόν την προσωπική και επαγγελαμτική πορεία, το ποιόν, τις θέσεις και τις απόψεις κάθε υποψηφίου/ας, αλλά κυρίως την κυριότητα των απόψεών του/της. Μπορεί πράγματι το άτομο αυτό να παράξει πολιτικό λόγο; Είναι όντως “δικές” του/της οι απόψεις που εκφράζει; Είχε εκφράσει και διατυπώσει απόψεις στο παρελθόν;
Μπορεί να αναπτύξει τις προτάσεις του σε ολοκληρωμένο πλάνο ή γνωρίζει μόνο τα δοθέντα σε αυτόν/αυτήν σημεία; Με ποιο τρόπο υπηρέτησε τις απόψεις αυτές στο παρελθόν;
Σε έναν κόσμο που θα μπορούσαμε να είμαστε ο,τιδήποτε, ας είμαστε τουλάχιστον «ευγενείς».
